کراتین یکی از پرمصرفترین مکمل ها در دنیای بدنسازی و ورزش های قدرتی است. اگرچه بیشتر افراد با نام کراتین مونوهیدرات آشنا هستند ، اما باید بدانیم که کراتین تنها به این نوع محدود نمیشود.امروزه شکل های متنوعی از کراتین تولید شده که هر کدام ویژگی ها و مزایای خاص خود را دارند. اما پرسش اصلی این است: چند نوع کراتین داریم و کدام یک برای ما مناسب تر است؟
چکیده مقاله
مکمل های کراتین در اشکال مختلفی عرضه می شود که شناخته شدهترین آن ها شامل کراتین مونوهیدرات ، کراتین هیدروکلراید ، کراتین مالئات ، کراتین سیترات ، کراتین بافر (Buffered) و کراتین میکرونایز هستند.شواهد علمی نشان میدهند که بیشتر تحقیقات روی نوع مونوهیدرات انجام شده و همچنان بهترین انتخاب از نظر اثربخشی و هزینه محسوب می شود.
کراتین مونوهیدرات
-
مشهورترین و پرمطالعه ترین نوع کراتین
-
شامل یک مولکول کراتین و یک مولکول آب
-
مزایا: بیشترین پشتوانه علمی ، دسترسی زیستی مناسب ، قیمت مقرون به صرفه
-
معایب: ممکن است در برخی افراد باعث نفخ یا مشکلات گوارشی خفیف شود
🔹 این نوع کراتین همچنان «استاندارد طلایی» در مکمل های ورزشی است.
کراتین میکرونایز (Micronized Creatine)
-
همان کراتین مونوهیدرات است اما با ذرات ریزتر
-
مزایا: حلشدن بهتر در آب ، جذب سریعتر ، مشکلات گوارشی کمتر
-
بیشتر برندهای معتبر این فرم را بهعنوان نسخه پیشرفته مونوهیدرات معرفی میکنند.
کراتین هیدروکلراید (Creatine HCL)
-
کراتینی که به اسید هیدروکلریک متصل شده است
-
مزایا: حلالیت بسیار بالا در آب ، احتمال نفخ کمتر
-
معمولاً در دوزهای پایین تر (۲ تا ۳ گرم) هم اثرگذار است.
-
معایب: تحقیقات علمی گسترده روی آن محدود تر از مونوهیدرات است.
کراتین سیترات (Creatine Citrate)
-
ترکیب کراتین با اسید سیتریک
-
مزایا: حلالیت بهتر در آب نسبت به مونوهیدرات
-
معایب: مقدار کراتین موجود در هر گرم کمتر است ، بنابراین نیاز به دوز بالاتری دارد.
کراتین مالات (Creatine Malate)
-
ترکیب کراتین با اسید مالیک
-
مزایا: بهبود تولید انرژی در چرخه کربس (نقش بالقوه در استقامت)
-
هنوز شواهد علمی کافی برای برتری آن نسبت به مونوهیدرات وجود ندارد.
کراتین بافر (Buffered Creatine یا Kre-Alkalyn)
-
نوعی کراتین که با مواد قلیایی بافر شده تا پایداری بیشتری در دستگاه گوارش داشته باشد.
-
ادعا میشود که عوارض گوارشی کمتری دارد.
-
مطالعات مقایسهای نشان دادهاند تفاوت معناداری با مونوهیدرات در عملکرد ندارد.
کراتین منیزیم کلات (Magnesium Creatine Chelate)
-
ترکیب کراتین با منیزیم
-
هدف: افزایش جذب و بهبود انقباض عضلانی
-
برخی شواهد اولیه از بهبود عملکرد ورزشی حکایت دارند اما هنوز محدود است.
کراتین نیترات (Creatine Nitrate)
-
ترکیب کراتین با نیترات برای بهبود جریان خون و پمپ عضلانی.
-
مزایا: ممکن است جریان خون عضلات را افزایش دهد.
-
محدودیت: شواهد علمی محدود، هنوز بهعنوان مکمل اصلی توصیه نمیشود.
کدام نوع کراتین بهتر است؟
اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم:
-
بهترین انتخاب از نظر علمی و اقتصادی: کراتین مونوهیدرات
-
برای جذب راحت تر: کراتین میکرونایز یا هیدروکلراید
-
برای کسانی با مشکلات گوارشی : فرم های HCL یا بافر ممکن است مناسب تر باشند.
اما در اکثر افراد ، تفاوت چشمگیری بین انواع مختلف وجود ندارد و اصل ماجرا در تداوم مصرف و دوز مناسب (۳ تا ۵ گرم روزانه) است.
جمع بندی
انواع کراتین شامل مونوهیدرات ، میکرونایز ، هیدروکلراید ، سیترات، مالئات ، بافر و چند شکل دیگر هستند.در میان همه اینها، کراتین مونوهیدرات همچنان بهترین انتخاب بر اساس شواهد علمی و تجربه عملی ورزشکاران است.اگرچه فرم های جدیدتر مزایای خاصی دارند ، اما هیچ کدام در اثربخشی کلی برتری معناداری نسبت به مونوهیدرات نشان ندادهاند.
منابع (PubMed)
- Kreider RB, et al. International Society of Sports Nutrition position stand: safety and efficacy of creatine supplementation. J Int Soc Sports Nutr. 2017;14:18. PMID: 28615996
- Spillane M, et al. The effects of creatine ethyl ester supplementation combined with heavy resistance training. J Int Soc Sports Nutr. 2009;6:6. PMID: 19228401
- Jagim AR, et al. The safety and efficacy of creatine supplementation in exercise, sport, and medicine. J Int Soc Sports Nutr. 2012;9:33. PMID: 23264443
- Antonio J, Ciccone V. The effects of creatine supplementation and resistance training on muscle strength and weightlifting performance. J Strength Cond Res. 2013;27(3):830–۸۳۸٫ PMID: 27224495